Karty Dixit w pracy nauczyciela i terapeuty.

W swojej pracy terapeutycznej często wykorzystuję gry planszowe, które pozwalają zintegrować grupę rówieśniczą, poznawać siebie i swoje emocje, zrelaksować się oraz uczyć nowych rzeczy. Z punktu widzenia swojej pracy metody aktywizujące to dla mnie podstawa do prowadzenia terapii z dziećmi. Metody aktywizujące uczą twórczego rozwiązywania problemów oraz kreatywnego myślenia. Ułatwiają też przekazanie wiedzy w sposób ciekawy i zachęcają dzieci do aktywności.

A jak zachęcić uczniów do zajęć terapeutycznych po zajęciach szkolnych? Często na zajęcia przychodzą do mnie dzieci zmęczone, prze stymulowane. Moim zadaniem jest poprowadzić tak zajęcia aby jednocześnie ich czegoś nauczyć, ale przede wszystkim pomóc. Jest to wyzwanie!
Bywa, że traktujemy gry jak kolejne przygody. Są one zachęta do nauki. Ja w swoim domu gromadzę i testuję gry oraz tworzę wspólnie z dziećmi rozmaite pomoce dydaktyczne. Lubię poznawać nowe gry i czasem zmieniać ich zasady. Bo czyż nie można bawić się na różne sposoby? Oczywiście, że można! Każdą grę można wykorzystać również w pracy z dziećmi w szkole, na obozie, kolonii, oraz w zaciszu swojego domu.
Wśród pionierów naszych gier jest Dixit! Zakochaliśmy się w tej grze od pierwszej rozgrywki. Jest towarzyska i urocza! Podoba nam się jej wykonanie, kolorystyka i charakter. Barwy rozbudzają wyobraźnie, a postacie robią wrażenie.
Dixit jak już wspomniałam to wyjątkowe karty, a to w jaki sposób je wykorzystamy zależy głównie od nas. Choć karty mają służyć rozrywce ja zaproponuję Wam kilka pomysłów do wykorzystania kart Dixit w pracy z dzieckiem w edukacji.
Integracja grupy: karty rozkładamy na stole kierując tym samym prośbę do dzieci, by potraktowali je jako katalizator opowieści o sobie, sami również bierzemy udział w swobodnej rozmowie. Każdy ma swobodny wybór od 1-3 kart, które są im najbliższe, najlepiej ich charakteryzują. Jako nauczyciel, terapeuta bardzo cenię sobie atmosferę na zajęciach z dziećmi. Dążę do tego aby dzieci czuły się swobodnie, bezpiecznie w swoim gronie. Dlatego tworząc grupę, budujemy wzajemne zaufanie.
Twórczość ucznia: dzielimy grupę dzieci na kilka mniejszych grup, następnie każda z grup otrzymuje po 6-10 kart. Zadaniem dzieci jest ułożenie opowieści na wcześniej ustalony temat. Można również tworzyć historyjki i bajki terapeutyczne. Zabawa ta pozwala rozpoznać problemy w danej grupie, zagadnienia które dzieci chcą poruszyć a nie zawsze jest ku temu okazja. To też świetna zabawa na rozwijanie twórczości u naszych dzieci.
Uczucia i emocje: podczas spotkań z dziećmi i młodzieżą bardzo zależy mi na tym aby wiedzieć jak czuja się moi uczniowie? Z jakim nastrojem przychodzą na zajęcia? Dlatego karty Dixit wykorzystuje na początku zajęć i na końcu… dzieci z pośród rozłożonych kart na stole wybierają kartę, która najbardziej oddaje ich nastrój i uczucia z którymi wchodzą na zajęcia. Również po zakończonych zajęciach proszę o wybór nowej karty w celu omówienia uczuć i emocji z którymi wychodzą z zajęć. Ważne jest aby każde dziecko w kilku zdaniach uzasadniło swój wybór.
Relacje w grupie: dość niebezpieczny temat, niestety nie zawsze chętnie „dotykany” i „poruszany” przez dzieci. Mnie prowadząc zajęcia w grupach 10 osobowych napewno jest łatwiej zaobserwować relacje rówieśników… ale karty też są dobrym wsparciem w tym temacie. Zawsze można poprosić o wybranie karty, która opisuje Twoje relacje w grupie. Nie zawsze dzieci chcą rozmawiać o tych relacjach w prost, a jeśli tak jest to dla nas sygnał, że w naszej grupie dzieje się coś niepokojącego i czas działać!
Gramatyka: rozdajemy uczniom pp jednej karcie, a następnie prosimy aby na podstawie karty ułożyli zdanie pojedyncze. Ze zdani pojedynczego budujemy złożone itd. Możliwości jest wiele.
Interpretacja obrazu karty: uczniowie wybierają sobie kartę, następnie interpretują jej obraz. Budują zdania, zapisują ich treść. Można również poprosić o budowanie zdań tak aby znalazło się wśród nich najwiecej wyrazów zawierających omawianą zasadę ortograficzną.
Pytania?: rozdajemy dzieciom po jednej karcie i prosimy o ułożenie do niej jak największej ilości pytań. Nie sugerujemy o jaki rodzaj pytań nam chodzi, dajemy dzieciom wolną rękę. To zadanie bywa dla dzieci trudne, gdyż nie potrafią zadawać pytań otwartych, hipotetycznych. Dzieci zazwyczaj zadają pytania zamknięte. Podczas tego ćwiczenia uczymy ich czym różnią się te pytani i jak ważne są one w komunikacji.
„Obraz wart jest tysiąca słów”- dlatego bawcie się i twórzcie wykorzystując karty Dixit. W dzisiejszym świecie gdzie dzieci są przesycone życiem on-line, nowymi grami, często nie odchodzą od ekranu telewizora, komputera lub smartfona gry planszowe, karciane nabierają innego wymiaru! My dorośli w większości nie żyliśmy światem internetu, grywaliśmy w gry i większość czasu spędzaliśmy na świeżym powietrzu z rówieśnikami. Dlatego wiemy, że gry planszowe dają nam wiele korzyści, umilają czas wolny, pobudzają nasz umysł do myślenia. Grając rozwijamy wyobraźnię, uczymy się przegrywać, nawiązujemy relacje z człowiekiem, z rodzicami dzieci, a my rodzice z dziećmi.